Blommaert Aluminium Constructies brak enkele jaren geleden internationaal door met een groot order in Brazilië. Een Braziliaanse ontwerper van binnenschepen zocht een oplossing voor het vervoer van soja over de immense Amazonestroom. De plaatselijke schepen die afgedekt werden met zeilen voldeden niet langer. De soja werd ondanks alle inspanningen toch nat. De Brazilianen waren onder de indruk van de technologie van Blommaert met aluminium afdeksystemen die zelfs automatisch konden bediend worden. Uit een contact met de vertegenwoordigers van de scheepsbouwer op een beurs in 2011 volgde niet onmiddellijk bestellingen. Het duurde lang vooraleer de contracten betekend werden. Maar vandaag varen ginds minstens 300 indrukwekkende duwbakken met scheepsluiken van Blommaert.
Het gaat in Wijnegem ondertussen al lang niet meer enkel om scheepsluiken. Een crisis is ook een uitdaging, zei de peetvader van de Vlaamse industriële expansie, André Leysen ooit. Dat hebben ze in Wijnegem goed begrepen. Toen de markt voor de productie van scheepsluiken enkele jaren terug zwaar onder druk kwam, heeft Blommaert alternatieven gezocht en producten op maat voor alle mogelijke industriële klanten uitgetekend. Het gaat dan vooral om mobiele overkappingen in aluminium voor opslagplaatsen. Voorraden aan zand, zout, grind, kunstmest, recyclagemateriaal of biomassa moeten droog en efficiënt opgeslagen worden. Als de daken tot 100% volledig geopend kunnen worden, kan de aanvoer of de afvoer snel afgehandeld worden. De loodsen zijn makkelijk toegankelijk voor vrachtwagens. En de producten blijven naderhand droog. “In Abu Dhabi gaan we een installatie bouwen voor een energiecentrale die de opslag aan limestone wil beschermen tegen luchtverontreiniging”, zegt Tom Blommaert. “Wij maken die mobiele schuifdaken uit aluminium helemaal op maat en we kunnen dus inspelen op elke vraag. Moet er isolatiemateriaal aangebracht worden of brandwerende coating? Integreren we polycarbonaat lichtluiken in het systeem? Wij bieden oplossingen op maat aan.”
Vreemde culturen geven mij energie.
STERCK. Jullie maken indrukwekkend grote scheepsluiken in de vestiging van Wijnegem en zetten die dan helemaal op transport naar bijvoorbeeld Brazilië?
Tom Blommaert: “Uiteraard maken we de oefening om na te gaan in hoeverre de transportkosten van dergelijke installaties effectief verantwoord zijn in de eindafrekening naar de klant toe. En we kijken uiteraard ook of we geen eigen vestiging in bijvoorbeeld Brazilië moeten bouwen. Maar uit onze berekeningen blijkt dat de transportkosten vanuit Wijnegem tussen de 10 en de 20% van de einddfactuur bedragen. Indien we in Brazilië zelf zouden produceren, komen er nog tal van andere additionele kosten op ons af. Je moet er je terrein bijvoorbeeld helemaal ommuren. Je moet bewakers in dienst nemen, een eigen restaurant opzetten, rekening houden met een trager werkritme dan bij ons en met loonkosten die er toch niet zo erg laag liggen, … Dan ziet het plaatje er al helemaal anders uit. Bovendien blijkt het hele vergunningstraject er ontzettend lang te zijn.”
STERCK. Jullie verankeren Blommaert op die manier vaster in Wijnegem. Het bedrijf gaat niettemin resoluut verder de buitenlandse markten op?
Blommaert: “Zeker. We hebben onlangs nog enkele mooie contracten afgesloten voor de belevering van schuifluiken op Amerikaanse duwbakken. Maar de loonkosten blijven hier uiteraard een zorgwekkend probleem. Anderzijds is de productiviteit van onze mensen wel erg hoog. Bovendien is hun specifieke vakkennis op het vlak van aluminiumverwerking onweerlegbaar. De kwaliteit die we hier kunnen garanderen wordt overal erkend. En nog zoiets: we kunnen hier aluminium van een betere kwaliteit voor een voordeligere prijs kopen.”
STERCK. Hoe kan je als relatief kleine onderneming vanuit Wijnegem die enorme buitenlandse markten bereiken? Jullie prospecteren vandaag bv. ook in Paraguay?
Blommaert: “Wij zijn aanwezig op een aantal grote internationale beurzen zoals in Rio de Janeiro (Brazilië), in Saint Louis (USA), in New Orleans (USA), in Kalkar (Duitsland), in Gorinchem (Nederland), ... Ook op Breakbulk Europe in Antwerpen en de Open Scheepvaartdagen in Antwerpen. Op beurzen is het ons vooral te doen om te netwerken, klanten te ontmoeten, visitekaartjes op te halen. Public Relations dus. Op een beurs sluit je doorgaans geen contract af maar je kan er wel heel veel mensen spreken. Zeker in een onmetelijk groot land als Brazilië is een beurs een geschikt forum om zowel mensen uit het noorden als uit het zuiden van het land te zien. Anders moet je wel elf vluchten nemen naar tien verschillende steden.”
Servicedienst
STERCK. Eenmaal je er een vast klantenbestand hebt moet je er toch ook permanent aanwezig blijven?
Blommaert: “Dat doen we ook. We hebben in Brazilië een eigen servicedienst geïnstalleerd die al onze klanten kan bedienen. Deze staat onder leiding van een Zwitser die vloeiend talen spreekt en technisch ook heel beslagen is. Hij is het aanspreekpunt voor iedereen in de brede regio.”
- Focus je als ondernemer op de positieve dingen
Nogal wat bedrijfsleiders zien té vaak de negatieve dingen op de nieuwe markten: corruptie, onveiligheid, gebrek aan technische vaardigheden. Wie nieuwe markten op wil, moet zich durven gooien en zich niet blind staren op onzekerheden. Het komt erop aan zich bewust te zijn van de risico’s die men eventueel loopt, maar vooral om de kansen die zich aandienen meteen te grijpen. - Zet je organisatie op punt
Wie de internationale markt opgaat moet er vooral zeker van zijn dat de organisatie in eigen land goed op punt staat. Het kan flink vervelend zijn indien opdrachten in het buitenland fout lopen omdat de eigen systemen niet kunnen volgen. Een buitenlandse klant zal je geen tweede kans gunnen indien je je beloftes al meteen niet nakomt. - Streef de beste kwaliteit na
In een kostenbewuste expansie naar het buitenland moet het er niet op aankomen overal de goedkoopste formules te gebruiken. Wie nagegaan heeft wat de eigenlijke exportinspanningen mag kosten, doet er goed aan om ook de beste systemen en de beste mensen in te schakelen. Liever iets meer betalen dan onmiddellijk vast te lopen op minder goede kwaliteit.
STERCK. Blommaert runt ook een eigen vestiging in Nederland?
Blommaert: “Een snelle en goede service is een van de fundamenten onder onze onderneming. Wij zijn er voor onze klanten en we willen snel interveniëren indien nodig. Nederland is een belangrijk land voor de binnenvaart en het leek dan ook vanzelfsprekend dat wij ons dicht bij de haven van Rotterdam zouden vestigen. Sinds deze maand hebben we daar een gloednieuw pand met aanlegkade in de Waalhaven. Ons Nederlands bedrijf is zoveel als een heuse drive-in waar de binnenschippers kunnen aanleggen wanneer ze een probleem willen oplossen.”
Kwaliteit
STERCK. Blommaert tekent voor kwaliteit, stelt u geregeld. Dat is ook meer dan techniek. Blommaert betekent ook fris design?
Blommaert: “Klantentevredenheid is voor mij een absolute prioriteit. Daar sta ik op. Dat is ook onze trots. Zelfs al loopt het al eens fout. Dan komt het er niet op aan om eerst na te gaan wiens verantwoordelijkheid het is. We moeten eerst en vooral onze klant bedienen en het euvel verhelpen. Wie veel betaalt voor onze producten verwacht ook dat hij helemaal correct bediend wordt. Dat heb ik voor een stuk van mijn vader. Die had ook oog voor het design van onze producten. Het moest er goed uit zien. Niet alleen de luiken, maar ook de radarmasten die we zijn gaan bouwen, de stuurhuttrappen, de dekuitrusting, de gangways, ..."
Aluminium is een perfect 'groen metaal'
STERCK. Met aluminium als basisproduct zit Blommaert goed in de markt. Aluminium is recycleerbaar en dus ook duurzaam.
Blommaert: “Bedrijven spelen een belangrijke rol in het duurzaam omgaan met onze leefomgeving. Onze grondstof, het aluminium, biedt niets dan voordelen. Het is licht, flexibel en veelzijdig. Bovendien is het eindeloos recycleerbaar zonder daarbij aan kwaliteit in te boeten. Een meer milieuvriendelijk metaal dan aluminium voor onze toepassingen of producten bestaat gewoon niet. Het is ook niet brandbaar. Ik heb het daarbij nog niet over de brandstofkosten en de onderhoudskosten die bij aluminium heel wat lager zijn dan bijvoorbeeld bij staal. Weet je, 75% van het aluminium dat ooit gemaakt werd, is ook vandaag nog bruikbaar.”
STERCK. Het belang van de binnenvaart als vervoermodaliteit zal enkel maar toenemen?
Blommaert: “De binnenvaart is overal in opgang. Steeds meer ondernemingen halen hun trucks van de baan en doen een beroep op binnenschepen. De latente crisis in de binnenvaart lijkt voorbij.”
STERCK. U hebt het bedrijf enkele jaren geleden overgenomen van uw vader Philippe. Ligt u soms al eens wakker van de verantwoordelijkheid?
Blommaert: “Ik ben van nature geen angsthaas. Wij zijn niet bang. Wij durven berekende risico’s nemen en investeren in de verdere groei van het bedrijf. Dat is dan wel een evenwichtsoefening die we permanent moeten bijstellen. Naarmate de capaciteit van het bedrijf vergroot, moeten we ook voldoende nieuwe orders binnenkrijgen. Anderzijds moeten we de nodige flexibiliteit in huis blijven houden om nog opdrachten tussen de lopende productiestroom in te schuiven. Dat is niet altijd makkelijk en dat kan stress geven, ja.”
STERCK. De expansie van Blommaert is indrukwekkend. Heeft u eventueel toch ook nog spijt van kansen die u heeft laten liggen?
Blommaert: “Als ik ergens spijt van heb, dan is het allicht van het feit dat ik na mijn studies niet de opportuniteit genomen heb om het verre buitenland te verkennen. Ik heb thuis veel kansen gekregen, zeker weten. Maar ik had toen allicht nog meer moeten uitzwermen. Ik hou van vreemde culturen, ik krijg er echt energie van. Dat wil ik mijn twee kinderen zeker en vast overbrengen.”
Ik ben van nature geen angsthaas.
Buysse & Partners
STERCK. Blommaert werd enkele jaren geleden voor 51% overgenomen door de private equity groep, Buysse & Partners. Legt dat meer druk op het bedrijf?
Blommaert: “Heel soms, maar dat heeft vooral te maken met je mindset. Waar je voordien soms een beslissing vanuit buikgevoel nam wordt er nu meer overleg gepleegd. Zoiets ligt toch aan jezelf? Ik voel mij er goed bij. Bij de deal die we met Buysse & Partners maakten, ging het mij vooral om mijn positie als ondernemer en het creëren van een klankbord. Wat zou er immers met het bedrijf gebeuren indien mij iets zou overkomen? Ik voelde mij verantwoordelijk voor het welzijn van alle mensen die hier hun boterham verdienen. Wij hadden de facto helemaal geen financiële partner nodig, wij zaten best goed. Maar de instap van Buysse & Partners gaf mij enige zekerheid dat de toekomst van Blommaert daarmee sterker onderbouwd werd. Overigens hebben alle betrokken partijen uitgemaakt dat we daarbij een langetermijnverhaal schreven. Het gaat dus niet om een instap van zeg maar vijf jaar en dan een snelle exit.”
Philippe Blommaert, de vader van Tom, tekende de eerste projecten voor zijn zaak uit in de speelkamer van de kinderen. Hij begon in 1978 met één tekenaar en besteedde de productie van geprofileerde alminiumplaten toen nog uit aan Sidal in Duffel, nu Aleris. Later ging hij aan de slag in een eigen ateliertje in de havenwijk Antwerpen-Dam.
In het midden van de jaren tachtig verhuisde de onderneming naar een eigen stek aan het Albertkanaal in Wijnegem. Productie en montage kwamen daardoor volledig in eigen handen. Na al die jaren is het terrein aan de Stokerijstraat helemaal volgebouwd. De administratie zit klem in een eng behuisd kantoor. Blommaert heeft daarom het huis van zijn onmiddellijke buurman gekocht en gaat op het terrein een nieuw administratiegebouw, annex toegang tot de kaaien aan het Albertkanaal bouwen.
Het aluminiumverwerkend bedrijf stelt vandaag zo’n 70 man tewerk, waarvan 8 in Nederland.