STERCK Magazine

Bij het ter perse gaan van deze editie kringelde eindelijk witte rook boven de Wetstraat. We hebben opnieuw een federale regering. Het afgelopen decennium hebben we er bij de drie federale verkiezingen samen in totaal 1.175 dagen over gedaan om onze regeringen te vormen. Dat is drie jaar en drie maanden dat we niet over een volwaardige regering beschikten. Zowel op federaal als op regionaal niveau blijkt de ambitie groot om met de nodige relancemaatregelen onze economie terug op de kaart te zetten. Tegelijk nodigen we onze excellenties ook uit om verder te kijken dan de waan van de dag. In 2024 staan er alweer nieuwe verkiezingen voor de deur. Met onze bijzonder complexe en zware staatsstructuur, en twee landsgedeelten die elk in een andere richting kijken, belooft elke volgende regeringsvorming opnieuw een Processie van Echternach te worden. Het is een uitdaging om daar over de partijgrenzen en -kleuren heen een structureel beter antwoord op te verzinnen. Dat is het minste dat we verdienen.

Voor het feit dat we in maart overrompeld werden door corona, vallen verzachtende omstandigheden in te roepen. Dat we zes maanden later opnieuw bij de slechtste leerlingen van Europa behoren en falen op het vlak van quarantainebeleid en opvolging is echter ontstellend. De strenge lockdown in het voorjaar heeft een zware economische en maatschappelijke schade berokkend. We hebben er als land in zijn geheel te weinig van geleerd en te weinig flexibiliteit aan de dag gelegd om eenzelfde scenario in het najaar te voorkomen. Nu moeten we op de blaren zitten. We wensen al onze ondernemers bijzonder veel creativiteit en moed om deze uitdagende tijd door te komen.

De voorbije maanden hebben duizenden bedrijven er alles aan gedaan om de rug te rechten en het omzetverlies binnen de perken te houden. Dat vergt veel van ondernemers en managers: je ziet de cijfers dalen, maar moet tegelijk zelf veerkrachtig en positief genoeg blijven om je organisatie te stroomlijnen en er met verse moed opnieuw aan te beginnen. De kruik gaat zolang te water tot ze barst, maar het vergt soms moed om toe te geven dat ze op springen staat. Daar is niets mis mee, tot nader order is het sociale en medische vangnet sterk genoeg om dat op te vangen. Hopelijk wordt het een prioriteit van de nieuwe regering om dat vangnet nog groter en sterker te maken. Op gezondheid bezuinig je niet.

Het ziet er niet meteen naar uit dat we snel van ontsmettingsgel, registratieplicht en mondmaskers zullen zijn verlost. Plezant is het totaal niet, maar het moet, zelfs al zorgt het ervoor dat lichaamstaal – vaak een cruciaal aspect bij elke onderhandeling – onder zo’n masker veel moeilijker te peilen valt. Een glimlach, een verbeten trek om de mond, verstrakkende neusvleugels … Probeer maar eens te zien wat anderen écht van bepaalde suggesties tijdens gesprekken vinden. Hoe lang nog, vragen we ons met z’n allen af?