In 2018 vierde Leo Stevens & Cie zijn 70-jarig bestaan, een boeiend verhaal dat vier generaties overspant. In een wereld van inhalige grootbanken, grote groepen en samenwerkingsverbanden blijft de Antwerpse familiebank trouw aan zijn onafhankelijke koers. Daardoor groeide Leo Stevens & Cie uit tot een sterke nichespeler die vaak aantrekkelijke huwelijksaanzoeken krijgt.
In 1947 startte bompa Alfons Stevens als wisselagent. Nadat hij met z’n broer Florent slaagde voor het examen van de beurscommissie van Antwerpen schreef hij zich kort na de oorlog in bij het beurstableau, zowel in Antwerpen als in Brussel. Later nam hij een kantoor van een wisselagent over om zich te specialiseren in goud, vreemde munten en een beperkte beurshandel. Vijftig jaar geleden verscheen Leo Stevens op het toneel en bouwde de wisselactiviteit verder uit. Met twee kaften en een schuif kon hij destijds alles administratief afhandelen. In die periode floreerden de wisselagenten, in Antwerpen alleen al waren ze met meer dan 300. Enkel zij - en niet de bankiers - hadden toegang tot de beursvloer voor het verhandelen van effecten. Doordat Stevens relatief laat in deze business kwam, was de markt reeds verdeeld en hadden ze geen geprivilegieerde banden met een bank. Stevens was bijgevolg onafhankelijk en werkte rechtstreeks voor zijn cliënten. Een troef waarvoor de familieonderneming nog steeds bekend staat.
In 1987 maakte Ingrid Stevens haar opwachting, een jaar later gevolgd door haar broer Marc. Er volgde een opsplitsing tussen enerzijds het wisselkantoor Stevens Exchange met de focus op wisseltransacties en de goudhandel. Anderzijds was er de beursvennootschap met de nadruk op handel in obligaties en aandelen. Met de komst van Koen D’haluin in 1990 verschoof de aandacht nog meer naar de aandelenhandel. Het financiële landschap veranderde ondertussen snel en drastisch: het monopolie van wisselagenten en beursvennootschappen werd doorbroken, waardoor banken ook rechtstreeks transacties konden verrichten op de beurs. Stevens verlegde het accent van het louter uitvoeren van beurstransacties naar het beheren van vermogens. Naast doorgedreven professionalisering van het discretionair vermogensbeheer werd ook de juridische en patrimoniale begeleiding van de cliënten verder uitgebouwd. In 2010 versterkte het familiebedrijf zich aanzienlijk met de komst van twee extra zaakvoerders, Erik Peeters en Ive Mertens. Momenteel telt Leo Stevens & Cie 22 medewerkers. Met Stevens & De Munter is ook de aanwezigheid in Luxemburg gegarandeerd.
STERCK. Wat leerden de verschillende generaties van elkaar over de technische kant van de bank?
Leo Stevens: “Mijn vader trok reeds in de jaren ’50 naar de beurs van Brussel. Het oude systeem van de beurs leerde Ingrid op haar beurt van mij. Dat is een groot voordeel geweest.”
Als bestuurder bij Febelfin merk ik dat ons familiale en onafhankelijke karakter een troef geworden is.
Ingrid Stevens: “Ik stond nog echt op de beursvloer. ’s Morgens kreeg ik de orders van onze klanten en om 10u30 nam ik de trein naar Brussel om er de ontvangen orders door te geven op de Beurs. We zaten samen in één coupé met de andere wisselagenten, allemaal voorzien van plofkoffers met onze fysieke aandelen en obligaties die we moesten leveren aan onze tegenpartijen. Daar leerde ik het ganse traject kennen, van een order krijgen tot een order plaatsen. Toen was er nog sprake van een ambachtelijke manier van zakendoen, tegenwoordig worden aandelen digitaal verhandeld.”
Leo Stevens: “Vroeger was er minder duidelijkheid en overzicht. Je had een dag- en een termijnmarkt en die twee koersen konden grondig verschillen van elkaar. Je kon in Brussel een aandeel kopen gelinkt aan de Belgische frank, maar dat kon je ook doen in Amsterdam gelinkt aan de Nederlandse gulden. Je kon met hetzelfde aandeel aan arbitrage doen tussen verschillende beurzen, niet alleen met de wisselkoersen maar ook met de aandelenkoersen. Onze Belgische frank kende zelfs een dubbele notering: een financiële en een convertibele koers.”
Eigenlijk kan je van scharniermomenten spreken telkens er een nieuwe generatie aantrad.
Vertrouwen geven
STERCK. Aantreden in een bank als nieuweling is niet vanzelfsprekend. Hoe ging dit in zijn werk?
Ingrid Stevens: “Dat ging eigenlijk heel snel, ik werd niet voor de leeuwen gegooid. We groeiden op in een gezin waar het vaak over financiën ging, het werd ons met de paplepel ingegoten. Als papa op vakantie was, belde hij me op en vroeg: ‘Hoe is het?’ en dan moest ik antwoorden ‘34/60’. Zo was hij meteen op de hoogte van bepaalde aandelenkoersen. Ik werd uitstekend begeleid, zowel door mijn vader als door de oudere medewerkers. Wat ik ook van papa leerde, is om te kijken naar de gezichten en de houding van kopers/verkopers. Zo kon je afleiden wie koper of verkoper was en kreeg je een beter inzicht in het koersgebeuren.”
STERCK. Welke persoonlijke waarden worden in de familie Stevens van generatie op generatie doorgegeven?
Ingrid Stevens: “Mijn vader is de meest discrete, bescheiden man die u zich kan voorstellen. Hij is een harde werker en zeer familiegezind. Eén van zijn mooiste cadeaus was zijn snel en onvoorwaardelijk vertrouwen. Mijn broer en ikzelf konden daardoor meteen zaken doen en hadden geluk op dat gebied. In veel andere familiebedrijven laat de pater familias zijn zaak niet snel los.”
Toen hun kantoor in de Vestingsstraat te krap werd, verhuisde Leo Stevens & Cie naar een pand in de Schildersstraat, recht tegenover het Museum voor Schone Kunsten. “Uw vermogen beheren is onze kunst”, stond toen vermeld onder het logo. “Waar konden wij beter gehuisvest zijn dan in de oude traiteurzaak van het museum”, vertelt Ingrid Stevens. “Een bijzondere anekdote is dat papa met zijn familie in 1940 vanuit Mariaburg met de fiets op de vlucht, kwam schuilen in dit gebouw. Bijgevolg kenden wij elk plekje van de Schildersstraat nog voor wij er introkken.”
Onafhankelijke koers
STERCK. Hoe lang blijft Leo Stevens & Cie (nog) een onafhankelijk bedrijf?
Ingrid Stevens: “We hebben veel minnaars, de jongste jaren krijgen we regelmatig een aanzoek. Tien, twintig jaar geleden was er ook zo’n golf toen iedereen met elkaar aan het praten was. We kregen vaak de vraag: ‘Blijven jullie onafhankelijk’? In die periode moest ik me altijd verdedigen, maar nu is er duidelijk een omslag. We zitten in een riante positie: vroeger waren we een ‘klein’ bedrijf, nu zijn we geëvolueerd naar een aantrekkelijke nichespeler. Als bestuurder bij de belangenfederatie Febelfin merk ik dat ons familiale en onafhankelijke karakter een troef is. Ik ben er een grote verdediger van de nichespelers tussen alle vertegenwoordigers van de grootbanken. Een rijk universum, dus mét nichespelers, is zeer waardevol. Wij zijn quasi de enige naamdragers van een eigen financiële instelling.”
Waarom staat Leo Stevens & Cie zo op zijn onafhankelijkheid?
Ingrid Stevens: “Zo lang de grootbanken groter worden, zal er steeds een plaats zijn voor nichespelers die zich onderscheiden met eigenheid en authenticiteit.”
STERCK. Wat is het belang van marketing voor Leo Stevens & Cie?
Ingrid Stevens: “Mond-aan-mond reclame is mooi meegenomen, maar anno 2018 zetten wij ook in op branding. Zelf ben ik enorm gepassioneerd door kunst en cultuur, ik ben bestuurder van het Mode-, Foto- en Diamantmuseum. Daardoor kom je in een andere wereld. De empathische kant waar wij voor staan, krijgt veel weerklank door de publicatie van twee boeken ‘Financiële Levensvragen’ en 'Financiële Zorgvragen’. Voordrachten allerhande belichten een andere kant van Leo Stevens & Cie.”
STERCK. Hoe zal Leo Stevens & Cie zijn missie blijven waarmaken?
Ingrid Stevens: “Eigenlijk zie je twee stromingen. Er is een extreme neiging naar digitalisatie en het gebruik van nieuwe media. Anderzijds is er een roep naar authenticiteit, empathie en persoonlijk contact. Te midden van deze veranderende omstandigheden, met economische ontwikkelingen, nieuwe regelgevingen en technologieën, bankieren wij verder op een pure en persoonlijke manier.”
Scharniermomenten
STERCK. Welke richtlijnen hebben jullie op het vlak van opvolging binnen de familie?
Leo Stevens: “Ons familiecharter is streng: wie in de zaak wil komen, moet over de juiste diploma’s beschikken en eerst ervaring opdoen in een extern bedrijf.”
STERCK. Wat betekende de opvolging van de generaties in het licht van de bedrijfsprocessen bij Leo Stevens & Cie?
Leo Stevens: “Eigenlijk kan je van scharniermomenten spreken telkens er een nieuwe generatie aantrad. Eind jaren ’80, begin jaren ’90 namen we definitief afscheid van een periode waar pen en papier nog een belangrijke rol speelden. We kregen te maken met een eerste digitalisatiegolf op het moment dat Ingrid en Marc de zaak gingen leiden. Dat was achteraf gezien een perfecte timing om de overgang naar nieuwe systemen en processen mee te sturen. Zij belandden in een andere soort tijd dan ik had meegemaakt.”
Ingrid Stevens: “Toen ik in de zaak kwam, had papa genoeg aan een paar kaften en een bureau, nu beschikken we over diverse serverlokalen. Met de volgende generatie aan boord staan we weer voor nieuwe uitdagingen.”
STERCK. Welke accenten zal de vierde generatie leggen?
Ingrid Stevens: “Mijn dochter Margot startte bij ons in januari 2018. Als digital native is zij naast beursanalyse en financiële markten ook gepassioneerd door nieuwe media en digitalisering. Dé uitdaging is om het menselijke aspect en persoonlijke contact niet te verliezen. Maar dat zal zeker lukken, want daarin willen wij ook in de toekomst het verschil blijven maken. En Jules, de zoon van Marc, bereidt zich voor om zijn expertise van ‘value beleggen’ – tevens zijn masterproef – bij ons in de praktijk te brengen. De opvolging is dus verzekerd.”
STERCK. Hoe wil Stevens & Cie aansluiting vinden met de volgende generatie?
Ingrid Stevens: “Voor ons gevoel treedt de nieuwe generatie op het juiste moment aan. De wereld verandert immers in een razendsnel tempo en voor Margot zal het de uitdaging zijn om aan te voelen wat de ‘next generation’ wil: wat wensen dertigers van nu en hoe kunnen wij dat als familiebedrijf aanbieden? Wij hebben op dat vlak al twee digitalisatieprocessen opgestart. Anderzijds willen cliënten nog altijd een ‘compagnon de route’ die hen adviseert rond erfenissen, schenkingen of patrimoniumbeheer. De vierde generatie zal daarin zijn rol blijven spelen, maar zal ook focussen op de mogelijkheden van de nieuwe media. Net als mijn vader geef ik Margot veel vertrouwen omdat ik weet dat het nodig is.”
Eén van de mooiste cadeaus van papa aan zijn twee kinderen was zijn snel en onvoorwaardelijk vertrouwen.
STERCK. Hoe belangrijk zijn de medewerkers in het verhaal van Stevens & Cie?
Ingrid Stevens: “Naast broers en zussen, dochters en zonen hebben wij altijd een beroep kunnen doen op een hechte ploeg van getalenteerde, gemotiveerde collega’s die iedere dag het beste van zichzelf geven. Bij ons is er geen verloop van personeel en op die manier hebben wij een geweldige ervaring opgebouwd.”
STERCK. De vierde generatie maakt zijn opwachting. Betekent dat het afscheid van de derde generatie?
Ingrid Stevens: “Absoluut niet, ik vind de business nog zeer boeiend. Het zijn spannende tijden, er komt veel op ons af, nadenken over de strategische visie blijft een uitdaging."