Restaurant A-Mano heeft haar naam niet gestolen. Het Italiaans voor ‘met de hand’, mag gerust letterlijk genomen worden. Joost Van den Eede (54) zwaait de scepter in de keuken, Noëlla Kockx (48) runt de zaal en doet nog zoveel meer. Stap voor stap bouwden ze A-Mano uit tot een vaste waarde in de horeca. Sinds begin juli schrijven ze een nieuw hoofdstuk: A-Mano verhuisde naar het centrum van Rumst, twee straten verder. Kleinschaliger, dichtbij de klant. Zoon Alexander zal de zaak leiden, jongere broer Dominique zoekt momenteel nog elders zijn weg in de horeca, maar wie weet…
In 2006 kwam er een einde aan het legendarische restaurant De Potaarde, gelegen langs de drukke Antwerpsesteenweg in Rumst, beter bekend als de N1, de ‘lokale’ verbindingsweg tussen Mechelen en Antwerpen. De Potaarde veranderde in A-Mano. Joost en Noëlla hadden 10 jaar het beste van zichzelf gegeven bij Gene & Karin van De Potaarde. De kans om het druk bezochte restaurant over te nemen lieten ze niet liggen. Zakenmensen in de week, families in het weekend, senioren die het op zondagmiddag nog eens breed laten hangen.
Beide foodlovers hadden voordien al een mooi parcours afgelegd. Joost leerde de knepen van het vak in Hotelschool Ter Duinen in Koksijde. Hij begon zijn carrière in Le Sanglier Des Ardennes en kreeg de kans om zich te ontplooien in De Weinebrugge, De Karmeliet, Sir Anthony Van Dyck, De Kerselaar, De Zalm van Herentals en in de grootkeuken van de Holiday Inn. “Joost zoekt nog altijd vernieuwing en is zichzelf. Je moet je eigen identiteit en stijl vinden, en eraan vasthouden. Inspiratie voor nieuwe creaties komt vaak van vakanties, zoals zuiderse visgerechten uit Italië of Spanje. Ook typerend is de keuze voor een gezond verhaal, Joost heeft altijd licht gekookt”, vertelt Noëlla Kockx.
Veel klanten zijn kennissen en vrienden geworden. Dat is onbetaalbaar, daar doen we het voor.
Succesverhaal
In de horeca wordt het moeilijker om overeind te blijven, maar A-Mano is altijd een succesverhaal gebleven. “We surften in het begin mee op de naam van De Potaarde, dat was toch echt wel een instituut. Maar je moet ook zelf aan de weg timmeren. Klanten staan bij ons centraal. Op regelmatige basis organiseren we feesten of evenementen en klanten verwachten dat ze op de hoogte blijven. Met de komst van Alexander zijn we nog meer betrokken op sociale media en websites. De jeugd vraagt om een andere benadering en we zien ons publiek verjongen. Sociale media is fijn om nieuwtjes en foto’s van een feest te delen, klanten verwachten dat zelfs op de duur. Aanwezigheid en zichtbaarheid: daar draait het om.”
Uitdagingen
Ondernemerschap heeft veel kanten. “In de eerste plaats moet je kunnen aanvoelen wie er binnenkomt: is het privé of zakelijk? We kennen uiteraard veel vaste gasten, maar soms weten we niet wie de bezoekers zijn. Is het privé, dan is een lossere aanpak op zijn plaats. Is het zakelijk, dan moet je iets meer afstand houden. Klanten leren kennen begint door altijd zelf aanwezig te zijn.”
Alles gaat tegenwoordig veel sneller, ook in de horeca. “Klanten wensen sneller bediend te worden, e-mails moeten direct beantwoord zijn. De gigantische administratieve rompslomp en boekhouding moet je er als ondernemer/restauranthouder ook nog eens bijnemen.” De fysieke belasting is niet gering. “We zijn zes dagen op zeven in de weer, openen om 11 uur en gaan pas tegen middernacht naar huis. We sloten de deuren niet meer de afgelopen twee jaar. Niet overdrijven, alles in de juiste mate is ons motto. Als je elke avond mee doorzakt, dan haal je het einde van de week niet.”
Plezier in het werk
“De dag dat het restaurant onze passie niet meer is, dan stoppen we ermee. Joost heeft een grote passie voor gezond eten, ik ben graag onder de mensen. Ik heb eigenlijk nooit iets anders geweten, mijn ouders hadden altijd een traiteurszaak. De mensen die ik elke dag zie: daar word ik blij van. Veel klanten zijn kennissen en vrienden geworden. Dat is onbetaalbaar, daar doen we het voor.” Noëlla en Joost delen ook graag wel en wee met de medewerkers. “Het gebeurt vaak dat wij op het einde van de avond nog samen zitten, even ontladen, ervaringen delen, op onze positieven komen alvorens naar huis te vertrekken. Het is belangrijk om zo’n sfeer te creëren, want zo houden wij ons team bij elkaar.”
Levensgenieters
“Mijn man en ik zijn levensgenieters, maar niet buitensporig. Wij staan beide positief in het leven, de blik vooruit. Op onze vrije avond gaan we regelmatig uit eten, ontspannen bij collega’s. Of we koken zelf thuis, met een aperitiefje, samen lekker genieten van het moment, aandacht voor mekaar, dat is heilig voor ons. Vakanties in Zuid-Europa, Mallorca, Gardameer, de Provence. We hebben een boontje voor de Franse kusten, Normandië en Bretagne.”
Tijd voor een nieuw avontuur
De tijdsgeest verandert snel: rookverbod, witte kassa, alcoholcontroles,… A-Mano evolueert mee. “We gaan niet afbouwen, maar anders en ‘gezonder’ indelen. In de nieuwe zaak zijn we vijf dagen open, van woensdag tot zondag en in september gaan we collectief in verlof. We kunnen 45 gasten ontvangen. Het is een heel andere aanpak, met de feestzalen erbij konden wij op onze vorige locatie 150 gasten verwelkomen. We maken er een klein familieverhaal van.”
Mensen vragen om een persoonlijke benadering. “Je gaat een avond uit eten en je wilt er echt van genieten. In een grote zaak als de onze hadden wij daar soms te weinig tijd voor.” De vele vaste klanten verhuizen mee, daar is Noëlla van overtuigd. “Ze stappen mee in ons verhaal en appreciëren de overstap. De nieuwe A-Mano zal geen cultuurshock veroorzaken, een luchtig en fris interieur, met nog een mezzanine voor 20 gasten. Alexander zal de taken mondjesmaat overnemen. We zitten op dezelfde golflengte, al zal hij wellicht andere accenten leggen: iets losser, iets frisser, iets jonger. We zijn benieuwd hoe het evolueert, het wordt in ieder geval weer een nieuw avontuur.”