Wereldpionier zet afval om in energie
Ivan Christiaens & Nicolas Maertens Keppel Seghers

Wereldpionier zet afval om in energie

Keppel Seghers

Elke seconde produceren we op aarde 220 ton afval. Het omzetten van dat afval naar energie wordt een steeds belangrijkere business. Keppel Seghers uit Willebroek, sinds 2002 onderdeel van multinational Keppel Corporation, is wereldwijd actief in de bouw van afvalenergiecentrales. Met projecten zoals de bouw van een afval-energie-eiland voor de kust van Hongkong behoort het bedrijf tot de wereldtop. 

We bouwen waste to energy plants (WTE): centrales die afval omzetten in energie”, legt CEO Ivan Christiaens uit. “Zo’n WTE is eigenlijk ­hetzelfde als een nucleaire centrale of een centrale die werkt op fossiele brandstoffen. Alleen is het hart ervan speciaal gebouwd om afval te verwerken en daarmee energie op te wekken. Bij Keppel Seghers zijn we gespecialiseerd in de technieken om precies dat hart van zo’n plant te bouwen. Men noemt dat het proces island. Het bestaat ruwweg uit een oven, een boiler waar de warmte gerecupereerd wordt en een grote installatie om de rookgassen te zuiveren. Het omzetten van de ­energie naar elektriciteit gebeurt elders in de centrale. Wat wij bouwen, kan je vergelijken met de chip van een computer of de motor van een auto. De bouw van de rest van de centrale zoals de funderingswerken, de bunker en de administratieve kantoren gebeurt door andere spelers. Dat is een typische activiteit van onze Singaporese moedermaatschappij. We baten zelf wereldwijd ook elf WTE-lijnen uit.”

Nicolas Maertens (sales & ­business development manager): “Het principe lijkt eenvoudig maar de technologie is complex. Een vrachtwagen lost het afval in een bunker. Daar wordt het gemixt en in de installatie gebracht, waar we het ­doseren op een rooster. Dat is echt het hart van de installatie, waar het afval verbrand wordt en omgezet in energie. Bij de verbranding vindt een chemische reactie plaats. Die leidt tot rookgassen, die worden afgekoeld in een boiler. De stoom drijft een turbine aan om zo tot elektriciteit te komen. Het is allesbehalve een evident proces, omdat je tot een temperatuur van 1.000 tot 1.200 graden moet komen die 24/24 uur constant moet zijn. Maar afval is heel heterogeen van aard en dat maakt het moeilijk.”

Belgische roots

Keppel Seghers is van oorsprong een op en top Belgisch bedrijf. Het werd in 1973 opgericht door de flamboyante ondernemer Hendrik Seghers van o.a. Seghers Better Technology. De gebouwen op de oever van de Rupel zijn nog door de voorouders van de familie Seghers rechtgetrokken. Na het faillissement in 2002 kwam het bedrijf in handen van de Singaporese multinational Keppel Corporation. Naast waste to energy is Keppel Seghers ook actief in watergebonden activiteiten zoals waterzuiveringsinstallaties en ontziltinginstallaties.”

STERCK. Hoe gaan jullie te werk?

Maertens: “We werken ­volgens twee businessmodellen. Bepaalde projecten doen we volledig alleen. We verzorgen altijd het ontwerp en de engineering. De civiele bouwwerken, elektriciteit, montage, … besteden we uit aan lokale partners. Zo gaan we nu de eerste afvalverbrandingsinstallatie in Australië bouwen. Dat is een contract van onze Belgische afdeling. Ook in China hebben we heel wat projecten zelf gedaan. Voor de meer strategische projecten, waar het hele pakket verkocht is, werken we samen met ons zusterbedrijf. Wij leveren dan het hart, zij doen alles errond en als er exploitatie nodig is doen zij dat ook.

Projecten zoals dat in Hongkong zijn echt megagroot. Je hebt daarvoor een sterke financiële structuur nodig en moet enorme bankwaarborgen kunnen neerleggen. Dat zouden we als familiebedrijf vroeger nooit gekund hebben, maar die financiële slagkracht kan Keppel wel in de weegschaal leggen. Het moederbedrijf is met een omzet van 4 miljard dollar één van de grootste beursgenoteerde bedrijven in Singapore. Daardoor spelen we mee op wereldniveau.”

Keppel_Seghers_Ivan_Christiaens

Artificieel afval-energie-eiland

STERCK. Voor de kust van Hongkong gaan jullie nu een volledig afvalverwerkingseiland bouwen?

Christiaens: “Het gaat om een kunstmatig aangelegd eiland waarvan de bouw 3,5 jaar duurt. Daarom laten we alles al pre-assembleren in zeer grote modules die volledig bekabeld zijn. We verschepen die naar de werf in Hongkong waar men alles opbouwt. Het is ­bijzonder uniek in de sector. We doen dus meer dan alleen engineering. Onze mensen zorgen ervoor dat alles uitbesteed, gefabriceerd, samengebouwd en verscheept wordt. Ter plaatste nemen onze eigen mensen alles in ontvangst, doen de kwaliteitscontroles en zien toe op de juiste montage en ingebruikname…
We hebben een vast team van een honderdtal mensen die actief zijn in disciplines zoals verkoop, aankoop, ontwerp, mechanisch ontwerp, automatisatie, procesberekeningen, kwaliteitscontrole, … Daarnaast hebben we mensen die projectopvolging doen en de liaison met de klant zijn. Zij zorgen voor een vlekkeloze opvolging. Het hele team moet als een goed orkest samenwerken om een project tot een goed einde te brengen.”

STERCK. In hoeveel projecten zijn jullie gelijktijdig actief?

Christiaens: “We werken altijd met een combinatie van kleinere projecten van 5 tot 15 ­miljoen euro, en dan 1 of 2 zeer grote projecten. Meestal hebben we een tiental projecten in portfolio in verschillende fases van uitvoering en met verschillende scopes. Het project van het afvalverwerkings­eiland in Hongkong is goed voor 2 miljard omzet voor de Keppel Seghers groep over een ­periode van 20 jaar. Het ­aandeel voor ons bedrijf daarin is aanzienlijk. Keppel Seghers groep staat in voor de ­uitbating gedurende een ­periode van 15 jaar. Dat zijn ­wederkerende inkomsten. Onze omzet schommelt nu tussen de 50 en 100 miljoen euro. Met de huidige pijplijn van ­projecten zal onze omzet toenemen tot meer dan 100 miljoen euro.”

Afval als utility voor industrie

WTE-centrales winnen aan belang in het totale ­energieverhaal. “We hebben recent de ­grootste plant van het Verenigd Koninkrijk gebouwd die rechtstreeks stroom levert aan Inovyn, een fabriek van het chemieconcern Ineas,” vertelt Ivan Christiaens. “De centrale is volledig geïntegreerd in hun productieproces. Wij leveren stoom en elektriciteit die cruciaal zijn voor hun productieproces. We hebben dat ook al gedaan voor onder meer papierfabrieken. Afval wordt op die manier een utility om de industrie van energie te voorzien. Het helpt dergelijke klanten ook om minder afhankelijk te worden van fossiele brandstoffen.”

Technologische top

STERCK. Wat zijn voor jullie de grootste uitdagingen?

Maertens: “We behoren wereldwijd tot de top 5 in de sector. Om dat te behouden ­moeten we technologisch mee ­blijven. Er evolueert veel op het vlak van klimaat, warmte, ­energie-efficiëntie, ­circulaire economie, … We ­moeten daarin aan de top blijven meespelen. Vandaar dat projecten zoals Hongkong heel belangrijk zijn. Daarnaast zijn er Chinese bedrijven die voor een stuk onze technologie imiteren aan lagere ­prijzen en zo een bepaald stuk van de markt wegvreten. We moeten ervoor zorgen dat dat deel niet te groot wordt.”

Christiaens: “Ook aan onze technische performantie op verschillende vlakken moeten we blijven werken. Omwille van de sterke urbanisatie in de wereld, en zeker in China en Azië, is er vraag naar steeds grotere lijnen om afval te verwerken. En hoe groter de lijnen, hoe moeilijker het is om ze technisch goed te laten draaien, We zijn ervan overtuigd dat we op technisch vlak één van de besten zijn, misschien zelfs de beste. Binnen het powergedeelte is het dan weer een uitdaging om tot het laatste procent energie­efficiëntie te komen, en dat op een stabiele manier.

Afval is een complexe brandstof, die over heel de wereld anders is. Het is onze job om die complexiteit zo goed mogelijk te beheersen. Er kan veel fout gaan in zo’n verbrandingsproces. En tegelijk moeten we zorgen dat het betaalbaar blijft voor de klanten. Het proces moet zo economisch mogelijk gebeuren voor de klant en investeerder.”

In het Chinese Shenzhen bouwen we de grootste WTE-centrale van de wereld.

Milieu

STERCK. Afvalverbranding heeft niet de beste reputatie?

Christiaens: “Die slechte reputatie stamt uit de tijd dat de technologie nog lang niet zo op punt stond als nu. Wereldwijd produceert de mens elke seconde 220 ton afval. Dat zorgt voor 10 tot 15% van de broeikasgassen en ook voor grondvervuiling door het insijpelen van allerlei toxische stoffen. Het moet in eerste instantie de bedoeling zijn om afval te reduceren en zelfs helemaal te vermijden. Afval dat toch onvermijdelijk is, moet je zoveel mogelijk hergebruiken en recycleren. Maar voor het restafval waar je niets anders mee kan doen is het verwerken tot energie met voorsprong de beste oplossing.

Belangrijk om weten is dat de definitie van afval overal ter wereld anders is. In West-Europa staan we ver in recyclage, maar in andere delen van de wereld is dat totaal anders. Twee derde van alle afval wordt nog steeds gestort. Zelfs in West-Europa is de problematiek van restafval groot. De EU heeft de ambitieuze doelstelling om tegen 2035 65% van het afval effectief te recycleren en te hergebruiken. Dan blijft er nog 35 procent over waar je het maximum uit moet halen. Naar nul restafval kan je trouwens nooit gaan. De recyclagecyclus van bijvoorbeeld plastic is eindig omwille van materiaaldegradatie. Bovendien moeten de giftige stoffen uit de cyclus gehaald worden. Dat kan het best door de reinigende kracht van vuur. Dus zelfs in de meest circluaire economie ben je verplicht een deel van het afval uit de cyclus te halen en daar is WTE de beste oplossing voor.”

Ivan_Christiaens_Nicolas_Maertens

STERCK. Hoe milieuvervuilend of -vriendelijk is het proces?

Maertens: “De impact van waste to energy op het milieu is onbeduidend in vergelijking met het stoken van een open haard, de ­barbecue thuis of roken. Ook in vergelijking met het fijn stof dat we creëren met onze wagen is WTE veel milieu­vriendelijker. Onze industrie heeft de ­strengste normen die er bestaan. Je kan de uitstoot van de Isvag-verbrandingsoven - iets verder langs de A12 hier - online raadplegen. Door een zeer sterke rookgaswassing is de uitstoot van schadelijke stoffen uiterst beperkt en heel wat lager dan de wettelijke toegelaten emissienorme."

Christiaens: “We evolueren de laatste jaren ook steeds meer in het recuperen van waarde­volle stoffen uit afval. Niet alleen gewoon metaal, maar ook waardevolle metalen zoals goud en zilver. Afvalverwerking wordt zo meer en meer een positief verhaal van ­resources recovery. En er is de evolutie naar warmtenetwerken. De meeste van die ­netwerken halen hun warmte uit afvalverbrandingsinstallaties. WTE is een deel van een ecosysteem geworden om grondstoffen en warmte te ­recupereren. Dat is een enorme evolutie ten opzichte van 30 of 40 jaar geleden.“

Maertens: “Slechts 10% van de installatie is trouwens het verbrandingsgebeuren. Al de rest is gericht op recuperatie van energie en het reinigen van de rookgassen. Al van in de verbranding zorgen we ervoor dat zo weinig mogelijk vervuilende stoffen vrijkomen door te werken met zeer precieze zuurstofgehaltes en zeer precieze temperaturen."

Afval is een complexe brandstof, die over heel de wereld anders is.

Wereldwijde referenties

STERCK. Jullie hebben intussen een indrukwekkende waslijst aan referenties opgebouwd?

Maertens: “In Polen hebben we een zogenaamde dualmode plant gebouwd. In de zomer, als er geen warmtevraag is, maakt die hoofd­zakelijk elektriciteit. In de winter schakelt men over naar warmte of ­produceert men beide. Zo gaat de efficiëntie enorm omhoog. In het Chinese Shenzhen bouwden we de grootste WTE-centrale van de wereld. Deze kan 3 miljoen ton afval per jaar verwerken en 200 miljoen megwatt elektriciteit opwekken. Dat is meer dan heel het afval van België samen. De laatste fase van dat project staat nu in de stijgers. In China zijn we trouwens een van de marktleiders en ­hebben we in totaal al voor 69 lijnen de technologie geleverd. We verwerken de helft van alle afval in Peking. In Hongkong zijn we met het afval-­energie eiland van 12 hectare voor de kust bezig en in Australië zorgen we voor de eerste WTE-centrale van het zuidelijk halfrond. Het is een privé-­investering van 250 miljoen dollar, onze contractwaarde bedraagt 76 miljoen euro.”

WTE

Christiaens: “Een aantal jaar geleden hebben we in Qatar de eerste geïntegreerde afvalverbrandingsoven geleverd voor heel het Midden-Oosten. Onze groep staat ook in voor de exploitatie. De mensen doen daar niet aan afval scheiden. Daarom bouwden we op de site zelf nog een scheidings- en recyclageafdeling. Het hoort er allemaal bij, we zorgen dus steeds voor een totaaloplossing.

Afval is een deel van het leven. Je moet daar positief mee omgaan. Heel wat overheden proberen trouwens ook aan educatie te doen en mensen uit te leggen wat er gebeurt. In Hongkong komt er bijvoorbeeld een groot educatief ­centrum waar mensen en scholen naartoe kunnen voor een educatief bezoek. Ook dat is een deel van het verhaal. We willen de technologie ter beschikking stellen om het afvalprobleem in de wereld te helpen oplossen met alle respect voor andere oplossingen zoals recyclage. Wij werken aanvullend en zorgen voor betaalbare oplossingen op de beste mogelijke manier. En afhankelijk van het land en de ontwikkelingsfase heb je daar zeer veel varianten in.”

Top5 meest gelezen
    Top5 gedeelde artikels