Aagje Moens is de gastvrouw en drijvende kracht achter Restaurant Magis in Tongeren. Twaalf jaar geleden begon ze samen met echtgenoot Dimitry Lysens aan een gastronomisch avontuur. Met succes. In 2009 werd Restaurant Magis beloond met een eerste Michelinster. Enkele jaren geleden volgde op de eerste verdieping een tweede zaak, de no-nonsense bistro BIS.
Eens ze hun diploma’s Toegepaste Economie en Marketing op zak hadden, deden Aagje en Dimitry er niets mee. Ze spitsten zich toe op hun passie en proefden van het horecaleven. Dimitry leerde het vak – zonder klassieke koksopleiding - in Clos Saint-Denis, Aagje kluste in het weekend in diverse restaurants bij. Na zes maanden werkstage in Sardinië, openden ze Magis op de Tongerse Markt. Niet veel later volgde de verhuis naar het historische pand Het Biessenhuys. De rest is geschiedenis.
Trots?
“Absoluut. Ik ben fier op elk gerecht dat ik op tafel zet. Magis is een levenswerk. Zowel Dimitry als ik gaan tot het uiterste. Elke dag opnieuw. Uiteraard gaan de pluimen nagenoeg altijd naar Dimitry, hij creëert de gerechten. Heel eerlijk? Dit is het allereerste interview dat ik zonder hem geef! Ik kan dat gelukkig wel allemaal relativeren. Ik weet – zonder blasé te willen klinken - dat Magis zonder mij niet hetzelfde zou zijn. Uit die fierheid vloeit ook de drive en goesting. Daar doen we het net voor. Iedereen weet dat je niet voor de centen of comfortabele werkuren voor de horeca kiest.”
Maken vrouwen het verschil?
“Ja, maar mannen beseffen dat niet (lacht). Iedereen zegt wel dat vrouwen beter zijn in multitasken. Ik probeer dat elke dag opnieuw. Er is namelijk heel veel werk dat niet zichtbaar is: e-mails beantwoorden, facturen opstellen, betalingen doen, personeelszaken regelen... Als Dimitry en ik een discussie hebben is het voornamelijk omdat ik hem moet temperen. Dimitry is héél ambitieus. Zo’n 3 jaar geleden openden we BIS, momenteel heeft hij zich op zuurdesembrood gestort en bouwen we achter de keuken een minibakkerij. Binnen de kortste keren volgt er ongetwijfeld nog wat.”
Combinatie?
“We hebben naast Kaat en Bas ook een derde kind, Magis. Je kunt Magis zelfs een probleemkind noemen, want die heeft eigenlijk meer aandacht nodig. We hebben ons nooit afgevraagd of de combinatie haalbaar zou zijn. Toen we Magis openden, was Kaat net drie maanden oud. Het eerste half jaar leefde ik met oogkleppen. We draaiden werkweken van 90 uren. De eerste shift duurde vaak tot 17 uur en anderhalf uur later stonden we klaar om de volgende reeks gasten te ontvangen. Als we net in bed lagen, volgden de nachtelijke voedingen. Er was geen tijd om na te denken. Ondertussen is Kaat al 11 jaar en Bas is er 9. Mijn ouders en schoonouders staan grotendeels in voor hun opvoeding en dat is een geschenk uit de hemel. Zonder hun hulp hadden we dit nooit kunnen verwezenlijken.
Ik heb in die twaalf jaar maar één dienst gemist; na een gesprongen appendix. Voor de rest stond ik er altijd, met de glimlach. Of Kaat en Bas het jammer vinden dat wij er bijna nooit zijn? Ze zijn het simpelweg gewend. Onze vrije dagen – dinsdag en woensdag – zijn wel heilig. Dan proberen we er 100% voor de kinderen te zijn. Sinds enkele jaren hebben we ook besloten om in de kerstvakantie te sluiten. Daar genieten we allemaal met volle teugen van.”.