Veel start-ups ontstaan vanuit een frustratie of acuut gebrek aan een specifieke oplossing voor een nicheprobleem. De broers Eric en Michael Van Speybroeck stelden vast dat starters en kleine bedrijven vaak bot vangen als ze bij de bank naar krediet hengelen. Om beginnende truckers letterlijk op weg te helpen, bedachten ze een laagdrempelige all-informule. Hun concept sloeg meteen aan, ook in het buitenland.
Dit Vlaamse succesverhaal brengt ons naar Drongen. Een glinsterende rij te leasen tweedehandsvrachtwagens en bestelwagens kijkt uit op de E40 en lang zullen ze er vermoedelijk niet staan. De telefoon staat namelijk roodgloeiend als we mede-oprichter en CIO (Chief Inspiration Officer, red.) Eric Van Speybroeck bezoeken in het hoofdkwartier van My-Trucks. Na het vinden van een rustig plekje steekt hij op aangeven van de klassieke openingsvraag enthousiast van wal.
Eric Van Speybroeck: “We hebben het bedrijf tien jaar geleden opgestart. Wij komen eigenlijk uit de wereld van de bloemisterij. Onze ouders, grootouders en overgrootouders waren producenten van bloemen en planten hier in het Gentse. Toen mijn broer en ik begin 2000 het bedrijf overnamen, hebben we de overstap gemaakt van het kweken van planten naar de distributie ervan. We zijn bloemen uit de regio, maar ook uit het buitenland, beginnen distribueren binnen Europa. Daarbij was er veel grootdistributie, voornamelijk richting Frankrijk en Engeland. Daarvoor hadden wij zelf een vrachtwagenvloot, maar er reden ook veel onderaannemers voor ons. Vermits wij altijd van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat op het bedrijf aanwezig waren, hadden we nauw contact met de chauffeurs die voor ons in onderaanneming werkten. Onze relatie met hen werd steeds hechter, waardoor we heel goed wisten hoe sommigen met enige afgunst tegenover hun baas naar hun job keken. Ik liet dan een ballonnetje op en suggereerde dat ze in dat geval misschien moesten overwegen om zelf een transportbedrijf op te richten. We kregen prompt te horen dat ze daarvoor de centen niet hadden. Toen we maanden later het onderwerp opnieuw aanboorden, stelden we voor om een vrachtwagen voor hen te kopen. De voorwaarde was dan dat we korting zouden krijgen op de kilometerprijs terwijl de vrachtwagen wordt afbetaald. Op die manier hebben we een paar vrachtwagenchauffeurs kunnen overtuigen en intussen hebben zij voor zichzelf een volwaardig transportbedrijf uitgebouwd.”
STERCK. Was dat meteen de start van My-Trucks?
Eric: “Neen, in 2008 hebben wij het familiebedrijf verkocht en hebben we participaties genomen in diverse bedrijven, de ene al wat succesvoller dan de andere (lacht). Pas in 2012 hebben we beslist om het idee van het financieren van vrachtwagens verder uit te werken.”
STERCK. Wat hield dat concreet in?
Eric: “In 2012 zijn we begonnen met het financieren van tweedehandsvrachtwagens. We zaten toen in de nasleep van de financiële crisis die ertoe geleid heeft dat banken steeds strenger werden. Dat hebben we ook zelf ondervonden, ondanks het feit dat we daarvoor toch een succesvol bedrijf hadden geleid en verkocht. De gesprekken met de bank verliepen moeizaam en vermoedelijk was dat voor vele anderen ook het geval. We raakten er dan ook van overtuigd dat de regels die banken oplegden niet in verhouding waren tot de realiteit. Volgens ons vielen velen met de potentie om succesvol te worden bij voorbaat uit de boot. Kortom, wij hadden het idee opgevat om private investeerders en bancaire middelen te combineren. We wisten dat dat geld ‘duurder’ was, maar we konden wel aan een reële kostprijs vrachtwagens inkopen omdat wij resoluut kozen voor goedkopere tweedehandsvoertuigen. Omdat wij jonge tweedehandsvoertuigen inkochten, konden wij in ons businessplan toch gewag maken van een competitieve lineaire afschrijving per maand.”
STERCK. Hoe succesvol was dat concept als we vandaag de balans opmaken?
Eric: “We hebben op die manier de afgelopen tien jaar toch zo’n 2000 professionele klanten op weg geholpen. De meeste daarvan zijn actief in de transportsector, maar we hebben ook klanten in de bouw. Zoals dakwerkers en timmermannen, of gewoon bedrijven die wielen nodig hebben om te kunnen functioneren.”
- 20 medewerkers
- 2012 oprichtingsjaar
- 4 landen
- 31 miljoen euro omzet
- 1.250 vloot
STERCK. Zijn dat allemaal Belgische klanten of sloeg de formule ook in het buitenland aan?
Eric: “Eén op de twee klanten kunnen we relateren aan de transportsector. De ene doet zwaar vervoer, de andere heeft een klassieke trekker nodig om van kaai naar kaai te rijden. Op dit ogenblik zitten onze klanten in vier landen: in eigen land, Duitsland, Nederland en Frankrijk. In al die landen zijn we actief met een postbus zodat we de vrachtwagens in die landen probleemloos kunnen inschrijven op onze naam. Ook voor de communicatie met de lokale overheden is die aanpak handig. Alles wordt weliswaar aangestuurd vanuit Drongen, we hebben geen fysieke kantoren in onze buurlanden.”
STERCK. Waar vinden jullie die tweedehandsvrachtwagens?
Eric: “De truckwereld is de laatste twee jaren enorm veranderd. Daar waar er vroeger een ruim aanbod was, is dat vandaag toch even anders. Vrachtwagens worden meer en meer gebouwd in functie van de vraag, waardoor de concessiehouders geen grote stocks meer aanhouden. Wij kijken vandaag vooral naar de used trucks bij fabrikanten en anderzijds kijken wij naar de grote dealers in Europa, met name in Frankrijk, maar voornamelijk in Duitsland, Nederland en in eigen land. Die worden lokaal ingeschreven en krijgen uiteraard een grondige check-up. We willen onze klanten op weg helpen met de garantie dat er geen grote problemen zullen opduiken. Veel van onze klanten zijn start-ups met een strak budgettair plan en kunnen onaangename verrassingen missen als kiespijn.”
Bram De Wilde, COO bij My-Trucks, vervoegde een viertal jaar geleden het bedrijf. Na een carrière van tien jaar bij Tereos was het naar eigen zeggen tijd voor een avontuur met meer ondernemerschap. Bij My-Trucks vond hij exact wat hij zocht. Eerst gaf hij de financiële afdeling de nodige structuur en later – net voor corona toesloeg – kreeg hij van Eric de vraag om een model te bouwen dat kopieerbaar en schaalbaar was. Bram: “Op die manier kon hij zich vervolgens meer toeleggen op die zaken waar hij als persoon meer voldoening uit haalt.”
De vraag werd het startpunt van de bouw van ‘de machine’, gaat Bram verder: “Daarmee bedoelen we een organisatie die in grote mate zelfsturend en schaalbaar is en waarbij de oprichters zich kunnen toeleggen op het uitzetten van de langetermijnvisie. Die machine biedt ook de structuur waar door empowerment van de brede organisatie de uitgezette lijnen kunnen omgezet worden in een beleid waar iedereen zijn steentje kan en mag toe bijdragen.”
In die machine speelt ook data een steeds belangrijkere rol besluit Bram: “Een buikgevoel kan op die manier onderbouwd worden en meer nog: we kunnen er vooral voorspelbaarheid en herhaalbaarheid mee creëren.”
STERCK. Jullie claimen dat jullie goedkeuringscoëfficiënt zeer hoog is in vergelijking met de klassieke leasebedrijven. Hoe komt dat?
Eric: “Kijk, iemand die 15 jaar lang met een vrachtwagen rijdt, die kan met een vrachtwagen rijden. Kan die meteen een transportbedrijf leiden? Wellicht niet. Daarom geloven wij erin dat we die persoon de kans moeten geven om te starten met één vrachtwagen. Wat wij gemerkt hebben de laatste tien jaar, is dat die mensen heel vaak uitgroeien van een eenmanszaak naar een succesvol bedrijf. En dat zonder enige ervaring om een bedrijf te runnen. Die mensen maken bij de bank geen kans, maar wij focussen ons net op die doelgroep.”
STERCK. Drie jaar geleden hadden jullie de ambitie – net voor corona toesloeg – om tegen 2025 actief te zijn in tien landen en 2500 voertuigen per jaar in het verkeer te brengen. Zitten jullie op schema?
Eric: “Corona heeft inderdaad stokken in onze wielen gestoken, letterlijk. Dus neen, we zitten niet op koers om die ambitie waar te maken. Althans niet wat aantallen betreft. Maar wel financieel want intussen zijn de prijzen van de voertuigen – helaas – aanzienlijk gestegen. Dus feitelijk zitten we wél op koers, maar dat willen we niet luidop gezegd hebben want we willen liever zoveel mogelijk mensen aan een vrachtwagen helpen.”
STERCK. Wat betekent dit voor jullie expansieplannen?
Eric: “We gaan er nu toch vanuit dat corona achter ons ligt. We focussen voor onze verdere groei op onze sales- en marketingapparaten die we intussen verder hebben uitgebouwd. Zo hebben we een nieuwe SDR-functie (Sales Development Representative) geïntroduceerd, waarmee we nog sneller potentiële klanten en leads kunnen toewijzen aan de juiste verkoper en adviseurs bij ons. We willen het traject tussen een aanvraag en het werven van een eventuele klant zo kort mogelijk maken.”
STERCK. Is er op deze plek nog ruimte voor uitbreiding of denken jullie er ook aan om elders filialen op te richten om dichter naar de klant toe te komen?
Eric: “Filialen oprichten, dat is niet de bedoeling en heeft ook zijn nadelen. Het impliceert onder meer dat je op verschillende plaatsen stock moet aanleggen waarna je verplicht wordt om die stock door te verkopen. Dat is niet onze filosofie. Wij werken voornamelijk digitaal en zoeken in functie van de vraag van de klant naar het meest geschikte voertuig. En wat de ruimte voor uitbreiding betreft: achter ons ligt nog een stuk van 1 hectare waar plaats is voor véél parking (lacht).”