Vijf jaar was ze, toen An Vanhauwaert het al wist: ze zou violiste worden, en een verdomd goede. Wat ze vervolgens ook deed. Haar passie bracht haar naar Mexico én naar New York, waar ze concerten speelde en masterclasses gaf. Tot het plezier van het spelen niet meer opwoog tegen de eenzaamheid én het voor een publiek spelen, waardoor ze naar België terugkeerde en vervolgens een succesvol onderneemster werd. Als managing partner van Effectis stuurt ze een team van 37 mensen aan, die bedrijven ondersteunen bij hr-uitdagingen.
Door zo intens voor die carrière als violiste te gaan, heb ik al van jongsaf aan geleerd om mijn plan te trekken en erg gedisciplineerd te zijn. Ik heb er nooit tegenop gezien om veel uren te kloppen, wat me als onderneemster ook goed van pas komt. Zelf ben ik niet van ‘scratch’ met Effectis gestart: ik ben medevennoot geworden toen de vroegere zaakvoerder, Estel Meyhui, het me vroeg nadat we al jaren intens hadden samengewerkt. Toen zij vorig jaar besliste uit de zaak te stappen, kon ik mede dankzij de steun van investeringsmaatschappij Green Park de onderneming verder zetten. Het voelt zalig te weten dat zij echt in mij geloven en me alle kansen geven om mijn stempel op het bedrijf te drukken.”
Trots?
“Uiteraard ben ik apetrots en stekezot van mijn dochter Renée, maar op professioneel vlak haal ik de meeste voldoening uit de vaststelling dat ik – na het afsluiten van mijn carrière als violiste – op relatief korte tijd zelfstandig ben geworden (aanvankelijk als freelance consultant voor hr en strategisch advies, red.). Dat gaf me het ongelooflijk geruststellend gevoel dat, wat er ook mag gebeuren, ik altijd wel op mijn pootjes terecht zal komen. Gedrevenheid is daarbij mijn grootste troef én mijn belangrijkste valkuil: ik wéét dat ik bergen kan verzetten, het gevaar is dat je dat altijd wil blijven doen en op den duur jezelf voorbij holt. ‘Je bent je werk niet’, hoorde ik onlangs van iemand. Dat moet ik mezelf soms echt wel voorhouden.”
Visie?
“Ik heb nooit de ambitie gehad om helemaal op mijn eentje een bedrijf te runnen, al voelt het wel fijn om veel vertrouwen te krijgen én te zien dat we ook sterk groeien. Tegelijk neem ik het ongelooflijk serieus dat de broodwinning van 37 mensen van Effectis afhangt. Enkelen onder hen zijn alleenstaande moeders, voor wie het erg belangrijk is dat hun agenda elke dag gevuld is. Daarom smijt ik me voor 300 procent om die agenda ook te vullen, met werk dat zij echt graag doen. Het is een stevige uitdaging om die puzzel telkens weer te doen kloppen. We werken alleen nog samen met mensen én klanten die zich volledig in ons DNA kunnen vinden. Als ik voel dat we niet helemaal op dezelfde golflengte met iemand zitten, durf ik heus wel de stekker van een overeenkomst uittrekken, zelfs al verliezen we daardoor budget.”
Gedrevenheid is mijn grootste troef én mijn belangrijkste valkuil.
Maken vrouwen het verschil?
“In de muziekwereld had ik soms het gevoel dat de diepte van je decolleté een rol kon spelen in je doorbraakmogelijkheden. Het is één van de redenen waarom ik een totaal ander pad heb gekozen. In de zakenwereld heb ik het nooit als een nadeel ervaren een vrouw te zijn, hoewel ik in bepaalde bedrijven wel vrouwen ken die niet door het glazen plafond geraken. Ik ben ervan overtuigd dat genderdiversiteit op beslissingsniveau een absolute meerwaarde is in ondernemingen waar elke stem telt. Voor Effectis vind ik het verfrissend dat de twee investeerders mannen zijn, omdat ook zij voor een toegevoegde waarde kunnen zorgen in de overwegend vrouwelijke hr-wereld.”
Tips voor starters?
“Wij werken vaak voor start-ups en scale-ups, omdat zij in hun groeiproces vaak ondersteuning op hr-vlak kunnen gebruiken. Zij moeten, net als elke andere ondernemer, beseffen dat ze het niet alléén kunnen. Het is net sterk om je te laten omringen door mensen die heel wat meer kaas hebben gegeten van aspecten waar je zelf minder vertrouwd mee bent. Zelfinzicht is in dat opzicht cruciaal: durf in de spiegel kijken en je sterktes en zwaktes benoemen. Niet iedereen kan een briljante people manager zijn, maar dat beseffen én er iets aan doen is cruciaal om op lange termijn mensen aan je organisatie te binden. Het kan helpen om ook inzake menselijk kapitaal een hoge return on investment te blijven houden.”