Grotere re-integratievraag leidt (nog) niet tot meer terugkeer naar werkvloer
Gretel Schrijven Praktijck - Mensura

Grotere re-integratievraag leidt (nog) niet tot meer terugkeer naar werkvloer

Praktijck - Mensura

Sinds mei 2017 is het aantal aanvragen tot re-integratie meer dan verdubbeld. Voorlopig is het resultaat vooral definitieve arbeidsongeschiktheid. “Maar dat betekent niet dat werkgevers geen inspanningen leveren om langdurig zieken terug naar de werkvloer te begeleiden”, vindt Gretel Schrijvers, Algemeen Directeur bij Mensura EDPB.

In het eerste half jaar behandelde Mensura 1.366 aanvragen voor re-integratie­trajecten. Dat is meer dan een verdubbeling ten opzichte van het eerste kwartaal van 2017. Het aantal aanvragen neemt toe omdat de procedure intussen beter bekend is.

Zowel de werknemer, werkgever, behandelende arts als de adviserend geneesheer van de mutualiteit kunnen een re-integratietraject opstarten. Vooral werknemers nemen het initiatief (68%), gevolgd door werkgevers (22%).

Werkgevers zetten in op terugkeer

Het grootste deel van de trajecten leidt tot definitieve arbeidsongeschiktheid voor het overeengekomen werk, zonder de mogelijkheid tot ander of aangepast werk bij dezelfde werkgever. Concreet gaat het om 73% na het eerste ­kwartaal en 60% na een half jaar. Toch blijkt het zinvol om de cijfers in een bredere context te bekijken. Ook voordat re-­integratie wettelijk verplicht was, gebeurde er al begeleiding bij terugkeer naar de werkvloer van langdurig zieken. Cijfers van deze werkhervattings­onderzoeken en de bezoeken die voorafgaan aan de werkhervatting tonen een andere tendens: over alle sectoren heen daalde de definitieve arbeidsongeschiktheid tussen 2010 en 2016 van 19,8% naar 5,4%. Die resultaten tonen aan dat werkgevers wel degelijk inspanningen leveren.

Moeilijkheidsgraad dossier is bepalend

Tegenstrijdig? Toch niet. De bepalende factor blijkt de moeilijkheidsgraad van het dossier. Geloven werkgever en werknemer dat werkhervatting haalbaar is, dan wordt er doorgaans gekozen voor een werkhervattingsonderzoek. Het zijn vooral de complexere dossiers die via een re-integratietraject verlopen. Daar kunnen bijvoorbeeld psychosociale factoren meespelen, zoals ­conflicten. Of het feit dat een ­werknemer bepaalde fysieke arbeid niet langer haalbaar acht.

Complexiteit vraagt creativiteit

Werkhervattingsonderzoeken blijken meer informeel en laagdrempelig. Ze vormen de ideale weg voor trajecten waarbij er al een goed zicht is op hoe de werkhervatting kan verlopen. Het blijft evenwel zaak om bij complexere re-integratietrajecten creatief te zoeken naar alternatieven voor definitieve arbeidsongeschiktheid.

Top5 meest gelezen
    Top5 gedeelde artikels