Loslaten. ’t Is makkelijker gezegd dan gedaan als moeder van een tienerdochter en een energiebommetje in de lagere school.
En toch: als ik een voornemen moet kiezen voor het nieuwe jaar, dan is het wel om af en toe wat meer te leren loslaten. Sinds kort gaat dochterlief alleen met de fiets naar school en het zal niet lang meer duren of haar ochtendritueel omvat ook een make-upsessie. De tijd dat ik alles voor haar besliste en haar kleren klaarlegde, ligt inmiddels achter ons. Oogballengerol en de occasionele beschaamde ‘mamaaa!’ zijn nu mijn deel. Ik heb echter het geluk een bijzonder plichtsbewuste en gedisciplineerde dochter te hebben die mij talloze zorgen ontneemt die vele andere ouders wel hebben. Een dochter die letterlijk en figuurlijk in mijn schoenen kan staan. Loslaten, beetje bij beetje. Mijn dochter wordt volwassen.
Ook als bedrijfsleider prent ik me herhaaldelijk in dat ik wat los moet laten. Forum Advocaten is mijn derde kind. Als moederkloek heb ik er een groot verantwoordelijkheidsgevoel voor, hetgeen zich vertaalt in een sterke drang naar perfectionisme. Maar dat vergt helaas zijn tol. Slapeloze nachten met wat getob komen vaker voor dan me lief is. Ik moet leren om bepaalde zaken uit handen te geven. Maar… delegeren moet je leren.
Een kantoor met 19 advocaten en een office manager valt immers niet te micromanagen. Gelukkig heb ik een team dat mij het vertrouwen geeft om hen vertrouwen te geven. Ik kan de dagelijkse beslommeringen meer en meer aan hen overlaten, waardoor ik de ruimte heb om ook aan het grotere plaatje te denken, verder te professionaliseren en het kantoor uit te bouwen. Dit kan enkel door de vrijheid die ik aan mijn medewerkers geef en de structuur die zij mij bieden. Bouwen op vertrouwen.
Maar vertrouwen betekent ook dat je niet mag ingrijpen bij de minste misstap. Er is pas echt vertrouwen wanneer je iemand de kans geeft om een scheve situatie recht te trekken. Je kan en mag bovendien niet verwachten dat een starter werk oplevert van de kwaliteit die je van jezelf gewend bent. Het kennisniveau van een starter mag evenmin worden afgewogen tegen de kennis en ervaring die je doorheen de jaren hebt verworven. De innerlijke perfectionist moet dan ook gedwongen worden om af en toe wat los te laten. Soms moet je je niet te veel moeien, om iemand te laten groeien en openbloeien.
Loslaten is echter niet aan het lot overlaten. Even belangrijk is om te laten voelen dat je er nog steeds bent met de nodige raad en daad. Een schip zonder kapitein loopt het risico stuurloos rond te dobberen, maar ik weet dat mijn medewerkers weten dat ze op mij kunnen rekenen zoals ik op hen reken. En mijn dochter? Die houd ik toch nog eventjes vast.
Ik wens jullie alvast een warm en gezellig eindejaar en een voorspoedig 2023!